Έστω και καθυστερημένα, εκφράζουμε την αγανάκτησή μας για τον βανδαλισμό του εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων την 3η Ιουνίου 2009.
Ο αντισημιτισμός είναι μία από τις οξύτερες μορφές ρατσισμού που οδήγησε στον αιώνα μας στο Ολοκαύτωμα και δεν πρέπει να είμαστε αφελείς πιστεύοντας ότι έχει αφανισθεί. Μεγαλώνουμε ακόμα διαποτισμένοι με απεχθή στερεότυπα και στις κατάλληλες συνθήκες αυτό το τέρας μπορεί να ξαναφουντώσει. Μ’ αυτήν την έννοια χρειάζεται εγρήγορση και καταδίκη σε όλα τα επίπεδα παρόμοιων ενεργειών.
Γνωρίζουμε ότι σε σημαντικό βαθμό παρόμοιες ενέργειες συνδέονται δυστυχώς με το κριτικό αίσθημα για το κράτος τους Ισραήλ. Αυτή η κριτική γίνεται πολλές φορές ανοιχτά αντισημιτική, ακόμα και από μέρος της Αριστεράς (π.χ. η εφημερίδα Πριν κατά τη διάρκεια της εισβολής στον Λίβανο έβγαλε πρωτοσέλιδο τίτλο «εβραίοι δολοφόνοι θα πληρώσετε»). Οποιοσδήποτε στηρίζει στοιχειωδώς τις αξίες του Διαφωτισμού και την κληρονομιά των μεγάλων επαναστάσεων οφείλει να καταδικάζει κάθε μορφή ρατσισμού.
Η κριτική απέναντι σε κάθε κράτος και στις πολιτικές του είναι καλοδεχούμενη, αλλά χρειάζεται προσοχή όταν μαζί με την κριτική σε κρατικές πολιτικές επιλογές καταδικάζονται λαοί λόγω της φυλής ή της θρησκείας τους. Επίσης προσοχή χρειάζεται όταν η κριτική στο κράτος του Ισραήλ γίνεται μονομερής, και μάλιστα όταν φορτώνονται σ’ αυτό όλα τα προβλήματα της υφηλίου, ενώ παράλληλα καθαγιάζονται οι εχθροί του, ακόμα και οι πιο φανατικοί και οπισθοδρομικοί.
Καμία ανοχή στον φασισμό και τον αντισημιτισμό!
Προσωπικά πιστεύω οτι έχει ήδη ξαναφουντώσει – μιας και υποθέτω οτι βρίσκεστε στην Θεσσαλονίκη σας προτείνω να ρίξετε μια ματιά στο http://www.terminal119.gr
Εξαρτάται από την έννοια που δίνει κανείς στο ρήμα “φουντώνω”. Υπάρχει πάντως σίγουρα πρόβλημα.
Γνωρίζουμε τους/τις terminal119
Προσωπικά θεωρώ εποικοδομητικές τις παρεμβάσεις τους και τη γενικότερη συμβολή τους. Καλοπροαίρετα ωστόσο θα ήθελα να περιοριστώ σε έναν μικρό σχολιασμό:
Διαφωνώ με την υπερβολική τακτική τους να ταυτίζουν τον αντισιωνισμό με τον αντισημιτισμό. Εννοείται ότι υπάρχει αντισημιτικός αντισιωνισμός αλλά κάθε αντισιωνισμός δεν είναι αντισημιτικός.
Επίσης θα ήθελα να δω κάποια στιγμή τις προσπάθειές τους να εντάσσονται σ’ ένα ευρύτερο αντικαπιταλιστικό πλαίσιο.
Αν ήμασταν στην Μ.Βρετανία, την Ιταλία ή την Ολλανδία μπορεί να συμφωνούσα με την κριτική που εκφράζεται γενικώς προς τους terminal119. Είμαστε όμως Ελλάδα όπου τον Δεκέμβριο/Ιανουάριο όπου η διεθνιστική αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό εκφράστηκε μέσω αντισημιτικών επεισοδίων σε 10 ελληνικές πόλεις – είτε αυτό αφορούσε γκραφίτι σε εβραϊκά νεκροταφεία, είτε αυτό αφορούσε την απόπειρα εμπρησμού της Συναγωγής της Βέροιας από Δεξιά και Αριστερά.
Πιστεύω οτι η δυσπιστία για τα κίνητρα είναι επιβεβλημένη όταν υπάρχουν πολλές χειρότερες καταστάσεις αυτή την στιγμή, (Ταμιλ, Νταρφούρ…) οι οποίες δεν συγκινούν την ελληνική κοινωνία, ενώ αντίστοιχα οι όποιες κρίσεις την έχουν κινητοποιήσει κάποιος μπορεί εύκολα να βρει μη-ανθρωπιστικά κίνητρα πίσω τους. Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη, δεδομένης της κακής ιστορίας, μια διαφορετική εξήγηση δεν είναι εύλογη.
Είναι πράγματι απαράδεκτο το γεγονός ότι διοργανωτές πορειών ενάντια στις πολιτικές επιλογές του κράτους του Ισραήλ δεν αποτρέπουν ενεργά ή έστω δεν καταδικάζουν ρητά αντισημιτικές εκφράσεις και πρακτικές, εντός των πορειών και εκδηλώσεών τους αλλά και ευρύτερα.
Η εμμονή στο παλαιστινιακό μεταξύ πολλών άλλων διεθνών προβλημάτων, και η οργή εναντίον του Ισραήλ μονάχα, πράγματι είναι σε πολλές περιπτώσεις έκφραση αντισημιτικών διαθέσεων. Σε άλλες περιπτώσεις ωστόσο σχετίζεται με τον αντι-ιμπεριαλισμό στις διαφορες εκδοχές του, και κυρίως με τη συσχέτιση κάποιων ισχυρών καπιταλιστικών συμφερόντων με τη μέση ανατολή (δεν λέω ότι συμφωνώ μ’ αυτές ή με την παρακάτω εκδοχή). Ή με μία ειλικρινή πεποίθηση ότι η σιωνιστική κατεύθυνση δεν είναι η καλύτερη για τα προβλήματα ισραηλινών και παλαιστινίων.
Ακόμα όμως και σ’ αυτήν την περίπτωση, μπορεί να συμφύρονται αντισημιτικά ελατήρια με “αγαθές” προθέσεις. Αυτό μένει να δειχθεί με την ευρύτερη στάση ανθρώπων και οργανώσεων ή από το πλαίσιο έκφρασης των ιδεών τους. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ εκ των προτέρων να συνδέω τον αντισιωνισμό ή την κριτική στις πολιτικές του Ισραήλ με τον αντισημιτισμό, αν και παραδέχομαι ότι, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, αυτή είναι πολλές φορές η περίπτωση.
Χρειαζόμαστε ευρύτερη συμμαχία προοδευτικών διεθνιστικών δυνάμεων ενάντια στον αντισημιτισμό (και γενικότερα τον ρατσισμό) και νομίζω δεν βοηθάει η πόλωση.